ترخینه

توضیحات

ترخینه از ترکیب بلغور گندم و جو در دوغ به دست می آید. بدین صورت که بلغور را به مدت چند ساعت با دوغ می پزند. بعد از پختن این ترکیب خمیری به دست می آید که آن را به صورت گلوله در آورده و در زیر آفتاب خشک می کنند.

در قدیم روستاهای استان مرکزی در فصولی خاص از ماست، ترخینه را درست می‌کردند و برای فصل ‌های دیگر انبار می‏‌کردند. ترخینه از بلغور گندم، ماست، زردچوبه، فلفل، پونه و زعفران تهیه می شود.

تکه های خشک ترخینه را می توان با افزودن حبوبات و سبزی های معطر به صورت آش ترخینه آماده کرد. آش ترخینه بیشتر در فصل زمستان در اکثر روستاهای مرکزی ایرانی به ویژه در استان های لرستان، مناطق لر نشین کرمانشاه تهیه می شود.

براساس نتایج بررسی‌های دانشگاهی، این باور که ترخینه ضد سرماخوردگی است 60 تا 70 درصد صحت دارد. وجود باکتری‌های مفید لاکتوباسیلوس در ترخینه خیس تخمیر شده در دوغ زمینه ‌ساز خواص پروبیوتیک است که از تکثیر سایر میکروب‎‌های مضر در دستگاه گوارش می‌کاهد. ضمن این که دوغ موجود در ترخینه به دلیل داشتن کلسیم در پیشگیری از پوکی استخوان نقش چشمگیری دارد و به علت خاصیت اسیدی باعث از بین رفتن باکتری‌های مضر موجود در دستگاه گوارش می‌شود.