رب گوجه فرنگی

توضیحات

گفته شده گوجه فرنگی حدوداً از ۵۰۰ سال پیش از مسیح در جنوب مکزیک پرورش داده می‌شد. بومیان پوئبلو بر این باور بودند که کسانی که دانه‌ های گوجه فرنگی را مصرف می‌کردند با نیروهای خدایان متبرک می‌شدند. این گیاه از دو طریق وارد ایران شد: راه اول از طریق ترکیه و ارمنستان، و راه دوم از طریق سفرهای مکرر خاندان قاجار به فرانسه بود. نام اولیهٔ گوجه فرنگی در ایران بادمجان ارمنی یا رومی بود. در دوره قاجاریه، افراد خاندان معیری برای نخستین بار گوجه‌فرنگی را در مزرعه‌ای (که محوطهٔ فرودگاه مهرآباد کنونی است) پرورش دادند.
لیکوپن گوجه فرنگی منبع طبیعی و سرشاری از لیکوپن است که آنتی‌اکسیدانتی قوی از خانواده ویتامین‌های گروه A است. این ماده مدافعی قوی در برابر سرطان پروستات شناخته شده است. به طور دقیق معلوم نشده است که نیاز روزانه به لیکوپن چقدر است، ولی حدود 4-8 میلی‌گرم لیکوپن برای هر بدنی لازم است. 4.6 میلی گرم لیکوپن در یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی است.

ترفند‌های مصرف رب را با آب مخلوط کنید تا رقیق شود و سپس به غذا اضافه کنید. با اضافه کردن ادویه‌ها می‌توانید سس گوجه فرنگی مخصوص خود را درست کنید. در سوپ‌های متنوع از رب گوجه فرنگی استفاده کنید و غذایی مثل مرغ با لایه‌ای از رب گوجه فرنگی بسیار خوشمزه و خوش قیافه می‌شود. به طور کلی استفاده از رب در غذاهای گوشتی از ترفندهای خوب آشپزی است، چون هم به غلظت آب‌ِ گوشت اضافه می‌کند و هم بوی نامطبوع گوشت را برطرف می‌کند.